Druk, druk, druk

Ik wil jullie even laten weten hoe het eraan toe gaat in WZC Cassiers in tijden van Corona. Cassiers is een woon- en zorgcentrum waar ik tijdens de paasvakantie ben gaan helpen. Vorig jaar heb ik een jaar verpleegkunde gestudeerd in Vives Roeselare. Het eerste jaar heb ik succesvol afgelegd waardoor ik een een diploma heb verworven als zorgkundige. Desondanks ben ik met de opleiding gestopt omdat de praktijk niet helemaal mijn ding bleek te zijn.

Pijnlijke situaties

Begin deze maand kreeg een berichtje van de hoofdverpleegkundige met de vraag of ik in de paasvakantie wou gaan helpen. Toen ik dit las, heb ik geen seconde getwijfeld en ben ik onmiddellijk gaan helpen. Ik heb zoals altijd gewerkt bij de afdeling waar personen met dementie zitten. Dit is anders al geen makkelijke afdeling, maar nu was het nog moeilijker. Vele ouderen wisten niet wat er hen overkwam toen ze plots geen bezoek meer mochten ontvangen. Sommigen werden boos en dit uitte zich in verbale en non-verbale agressie. Elke morgen opnieuw kwamen ze met vragen over het bezoekersverbod, over de ziekte en over de vele doden. Telkens probeerden we hen goeie antwoorden aan te bieden. Daarnaast werd er een dame teruggekatapulteerd naar de Tweede Wereldoorlog. Deze hele situatie deed haar terugdenken aan die verschrikkelijke tijd. Ze is verschillende keren wakker geworden door nachtmerries. Om nog niet te spreken over de talloze paniekaanvallen die ze heeft gehad.

Hard verdict 

Jammergenoeg kan ik enkel maar bevestigen dat er nauwelijks testen werden afgenomen in het begin toen ik daar werkte. Bewoners konden niet worden getest omdat er geen beschikbare tests voor handen waren. Gelukkig is dit tegen de laatste week van de vakantie verbeterd en is iedereen getest zowel bewoners als personeelsleden. Toen kwam het keiharde verdict: 9 personeelsleden en 12 bewoners waren besmet met het COVID-19 virus. Mijn test bleek negatief te zijn, maar dit was de eerste keer dat het virus zo dichtbij kwam. Vrienden en kennissen bleken besmet en dat was een hele harde noot om te kraken. Gelukkig zijn enkelen al aan de betere hand, voor de anderen kan ik enkel maar duimen en hopen dat het snel beter wordt en dat ze dit verschrikkelijke virus overwinnen.